OSMANLI AH OSMANLI (SİİR)
OSMANLI AH OSMANLI (SİİR)
Ertuğrul Gazi’nin beş yüz çadırdan,
Ol Devlet-i Âlî Osman eyledük.
Ömrü fazla sürdü altı asırdan,
Üç kıtayı birden vatan eyledük.
Edebâlî verdi kutlu öğüdü,
Çınara çevirdik küçük Söğüt’ü.
Osman adlı kara yağız yiğidi,
Devletin başına sultan eyledük.
Hadîmi olunca mukaddes dinin,
Her dem yüzü güldü cümle müminin.
Müjdesin duyunca Feth-i mübînin,
Bir secdede hıfz-u kurân eyledük.
Domaniç dışına taştı obamız,
Nizam vermek bundan geru çabamız.
Rahatça yaşasın deyû teb’âmız,
Nemçe’den Hotin’e fermân eyledük.
Kosova, Niğbolu gonca gülümdü,
Belgrad, Kanije elim, kolumdu.
Uyvar’dan Budin’e gezi yolumdu.
Bütün Avrupa’yı harman eyledük.
Donanmayı verdik Kaptan Hızır’a,
Leb-i deryâ yaptı Fas’tan Mısır’a.
Yekûn Afrika’yı başladık tura,
Libya’dan Mali’ye meydan eyledük.
Tekbir getirince Mohaç gününde,
Yankısı ulaştı, duyuldu Çin’de.
Hutbeler okuttuk Hind’de Yemen’de,
Türk’ün kuvvetini ilan eyledük.
Çölü kavurdukça bizi Sînâ’nın,
Suyu serinletti Nazlı Tuna’nın.
Uhdesi içimde hep Viyana’nın,
Sonra kavuşmaya peymân eyledük.
Cami, köprü, saray, hamam, hanları,
Medrese, külliye, şadırvanları.
İnci gibi dizdik bir bir onları,
Yeryüzüne mühr-ü Sinan eyledük.
Velhâsıl cihanı kapladı töre,
Türk ile İslâm’a dar geldi küre.
ERBABİ’nin aşkı kutlu mefkûre,
Uğrunda binlerce kurban eyledük.
OZAN ERBABİ